Wij zijn dol op Tsjechië. We kijken elk jaar onze ogen weer uit en ontdekken weer van allerlei nieuwe dingen. We genieten van de natuur, van de campings, het eten en van elkaar. Ook zijn er allerlei leuke dingen te ondernemen, zoals musea, grotten, parken, sportieve activiteiten, etc. Maar bovenal zijn er de kampvuurtjes. Echt super gezellig zitten we daaromheen met onze geslepen puntjes op de stokken en prikken we er een smakelijke marshmallow aan. Zo lekker, wanneer die substantie zo zacht wordt dat hij bijna van je stok afvalt in het vuur. Yum.
Maar goed, Tsjechië 2019. Ik neem je mee op onze reis en van elke stop licht ik de 2 hoogtepunten uit. Dan blijf jij geboeid ons avontuur lezen en ik kan mijn ervaring kort en krachtig delen.
Dobris
Wij zijn gestart dit jaar in Dobris, bij onze vrienden. Dit ligt net onder Praag. Een mooi plaatsje. Mijn moeder was hier voor het eerst. Het was wat regenachtig weer dat weekend, dus veel binnen geweest spelletjes spelen. De zondag zijn we er wel op uit getrokken. Het Zameck (kasteel/paleis) aangedaan, maar was niet interessant op dat tijdstip, dus uitgeweken naar het speelgoedmuseum. Ook al waren we hier het jaar ervoor ook, we zagen en ontdekten weer nieuwe dingen. Zoals speelgoed van papier-maché. Ook de letterkaart is opvallend. Zie jij wat er anders is?
De letterkaart 
Marionetten 
De poppen 
Papier-maché
Toen we naar buiten liepen, waren we blij verrast om de valkenier daar aan te treffen. Ik heb daar Harrie (of Harry) vastgehouden. Prachtige roofvogel, met dezelfde naam als mijn vader. Mijn moeder ging voor de grote Oehoe. Zijn naam was zo Tsjechisch, dat ik deze niet heb onthouden. Zelfs Rochelle (7 jaar) raapte al haar moed bij elkaar voor het kleinste uiltje. Wat was ze trots. De valkenier is er in de zomer bij goed weer op zondagen. Mocht je dus in de zomervakantie op een zondag in Dobris zijn, loop dan de tuin in van het Zameck (kasteel/paleis) en check of de valkenier er is. Dat wil je niet missen.
Elisabeth met Harrie 
Mieke met de Oehoe 
Rochelle met de kleine uil
Javornik
Tijd om weer te vertrekken brak aan. We reden vanuit Dobris, naar Javornik. Een klein plaatsje in een uithoekje van Tsjechië. De vorm van Tsjechië heeft rechts een uitstulpsel. Daar bovenin ligt Javornik. Eigenlijk een grensplaatsje met Polen. We reden door Polen heen, terug naar Tsjechië om naar de camping te gaan. Een leuke belevenis. En je zou het misschien niet zeggen, maar ook de verkeersregels veranderden op zo’n manier dat ik echt moest schakelen. Ik had meer overeenkomsten verwacht.
Enniehoe. De camping was goed genoeg voor onze standaarden. Er was zelfs een zwembad bij. De beheerder kon geen andere taal dan Tsjechisch, dus het was een leuke bijkomstigheid om via Google Translate te praten met elkaar. Ook al ging dat vertalen niet altijd goed naar het Nederlands. We knikten dan maar braaf ja en zochten het zelf uit. Zo gingen we de dag na aankomst het stadje in, naar de VVV. We zochten uit wat we wilden doen en hoe we daar kwamen. We hadden onze zinnen gezet op een hoge berg, namelijk 900m boven zeeniveau. Een wandeltocht op het grensgebied tussen Polen en Tsjechië.
De Boruvkova Hora was een prachtig punt. We hebben steil naar boven moeten lopen op sommige stukken, maar het resultaat was prachtig. Echt de moeite waard om in de natuur van Tsjechië tot een hoogte van 900m te stijgen. Er was daar ook een klein winkeltje aanwezig, welke tot half 5 open was. Wij waren iets te laat boven. Mocht je ook deze tocht willen maken, vergeet dan niet om ook aan het begin van het pad naar boven, bij het kerk, rechts het bos in te gaan. Daar ligt een verborgen stukje geschiedenis. Ten tijde van het communisme vernietigden de Russen datgene wat Duits was. Echter wisten ze niet dat in het bos een Pelgrimsroute was met de 12 stappen van Jezus tot aan het kruis met Duits onderschrift. Dit is dus bewaard gebleven en mensen keren er meer naar terug. De geschiedenis leeft erg sterk in deze regio. Dat voel je goed.
Beeld van Jezus 
Grenspaaltje 
Het uitzicht
Een ander leuk toeristisch punt is Sedm Lanu. Je moet het maar net even weten dat het er is, anders valt het totaal niet op en rijd je er aan voorbij. Het is een reusachtige tafel met 2 stoelen op een bergje met een uitzicht van 423m boven zeespiegel. Je parkeert langs de weg en volgt een weggetje naar boven toe. Plots zie je opeens een grote tafel met 2 stoelen opdoemen. Super leuk. Je gaat er eigenlijk heen om leuke foto’s te maken. Op Google kun je ook leuke voorbeelden vinden. Zoek dan op Lansky vrch, de naam van het bergje of zoek op ‘bezienswaardigheden Javornik’ en volg de aanraders op van Google. Als je er in de buurt bent, is het gewoon een superleuke stop.
Popje op tafel 
Tafel met stoelen 
Jump Sedm Lanu
Sloup
Het avontuur Javornik eindigde en we vertrokken naar ons vertrouwde plekje Sloup. We komen zeker terug naar Javornik, want het had zoveel moois te bieden, we zijn nog niet klaar. Dus, Sloup. Voor de 3de keer bouwden we onze tent hier op. Heerlijk om weer terug te zijn. De mannen kwamen een dag na ons aan en we hadden een heerlijk hoekje voor ons om te genieten. Na een goede rustdag, planden we een dagje in, vol met plezier en verbazing. We gingen naar het Western Park in Boskovice.
Dit zou superleuk moeten zijn en de hond kon mee. En ja, het was heel erg indrukwekkend. De paardenshows waren intens en inspirerend. De band tussen mens en dier was duidelijk zichtbaar. Ook al was alles in het Tsjechisch, we konden het aardig volgen, qua lichaamstaal. En de show was gewoon mooi. Het park zelf bestaat uit wat huisjes waar van alles te beleven is. In de saloon kun je je geld omwisselen tegen dollars, het betaal middel van het park. 1 Tsjechische kroon is 1 dollar. Dus naast de entree, was al het andere ook betaald. En wij als Nederlanders letten op onze centen. Dus we wisselden braaf in voor dat wat we nodig hadden. Die kerel bij het loket zag ons telkens weer aankomen… hehe. Wij hadden er wel lol in. Ik heb me samen met mijn dochters en mijn vader verkleed in de Western stijl. Het was prachtig. Nu nog in het echt zo’n jurk scoren. Ik voelde me op en top vrouwelijk, echt prachtig. De meiden waren ook verliefd op hun jurken. Het is dus een stijl die we erg mooi vinden. Voor een dag heb je hier goed vermaak.
Op de foto met cowboys 
Dollar als betaalmiddel 
Show met paarden 
In stijl….
Vergeet niet als je in Sloup bent om de grotten van Sloup te bezichtigen. Als je de kans hebt, maak dan de lange route. Echt indrukwekkend. Ik heb hem helaas zelf nog niet kunnen lopen, wegens de kinderen. Die redden het niet om 2 uur zonder te plassen in een donkere grot te lopen. Kou heeft daar toch ook invloed op en tja, daar kun je geen kant op. Dus de 2 mannen hebben de lange route gelopen. Ze hebben ervan genoten. Het was ontzettend indrukwekkend. Ze hebben de kaars gezien, het logo/symbool van de grotten van Sloup. Ze hebben in een afgrond van 85m gestaart. Ze hebben zich verbaasd over de pracht die ze zagen.
Tabor
Tijd om af te reizen naar onze laatste stop in Tsjechië. En leuke simpele camping met goede busverbinding naar Tabor. Allemaal nieuwe ervaringen. Eigenlijk zou ik bij alles spreken over onze 2 hoogte punten. Echter Tabor had er slechts 1. We hebben onze tijd anders ingedeeld en genoten van het eten en de stad. Echter de ervaring die we hebben opgedaan, was wel onwijs intensief en bijzonder. We liepen namelijk ruim 15 km over één van de oudste wandelroutes in Europa. We liepen van Tabor naar Malsice. Daar pakten we de trein weer terug. Andersom kan natuurlijk ook, maar ik raad het af. Het is mooier om de stad uit te lopen, dan de stad in te lopen.
De route zelf was erg mooi langs de rivier Luzcine en duidelijk aangegeven. Het eerste stuk is de rode route, waarna je bij de ruïne de blauwe volgt naar het treinstation. Je ontdekt prachtige rotsen langs het pad, een mooie rivier met waterpartijen en leuke bruggetjes. De tunnel is ook erg bijzonder. In 1938 voltooid, maar pas na de WOII in gebruik genomen. De wandelcommunity heeft deze eigenhandig opgeblazen om sneller te kunnen zijn. Erg vermakelijk en om van te genieten. Af en toe kwamen we wandelaars tegen en veel paddenstoelen jagers. De hond kreeg veel complimenten wegens zijn grote, maar ook zijn mooie rugzak waar hij zijn eigen water en voer in meedroeg. Het blauwe gedeelte is wat saai, langs de weg, echter let goed op welke bomen er langs de weg staan. Ze bieden je vaak een aangename versnapering tijdens de tocht. Zo vind je er appels, pruimen en peren. Lekker smullen.
Bram met rugzak 
Bruggetje 
Rotspartijen 
De tunnel 
De rivier Luznice 
Hangbrug
Het treinstation was echt geweldig. In de middle of nowhere, waar de kippen nog over het spoor liepen. Daar zaten we te wachten en daar kwam de trein al toeterend aangereden, ons voorbij. Wat bleek, het perron was het stuk beton dat zo’n 30m verder lag. Een klein sprintje later, zaten we met z’n allen. De conducteur rekent in de trein met je af. De kinderen kregen nog een leuke kinderkaart. Het openbaar verbaasd je niet alleen, maar is ook goed geregeld. En in de zomervakantie, rijd er in het weekend ook nog een speciale trein, een echte oude. Check de tijden daarvoor bij het VVV. Buiten de weekenden rijd de trein niet, en wij zaten daarom ook in een gewone trein.
Kippen op het spoor 
Station Malsice 
Treintje
Dag Tsjechië
Tja, en dan komt aan alle vertier een einde. Tent inpakken, slaapzakken oprollen, matjes leeg laten en tassen inpakken. Ons 2de huis zit weer in de auto en we gaan de landsgrens over richting huis. De bergen verdwijnen in de spiegels uit ons zicht. De nummerborden worden Duits en de snelheid verhoogd. We missen Tsjechië elke keer weer. Het is het waard om die oversteek te maken, dwars door Duitsland. Terug is toch wat saai. Kom je aan in een plat land. Ach ja, weer iets om naar uit te kijken.
Tjsechië als vakantieland
Samenvatting
Wij kijken weer met plezier terug op onze vakantie. Hoewel we niet voor 5 sterren kampeerterreinen gaan, is dat waar we staan voor ons ruim voldoende en geven het 3 sterren. De geschiedenis heeft ons verbaasd dit jaar en ook de lokale bevolking doet over het algemeen moeite om eruit te komen.
Recente reacties