Český Krumlov kent een geschiedenis die bijna net zo bochtig is als de rivier die haar omsluit. De eerste sporen van bewoning dateren uit de prehistorie, maar het stadje zoals we het nu kennen begon vorm te krijgen in de 13e eeuw, toen de machtige familie Vítkovci hier een kasteel liet bouwen. Dit groeide uit tot een belangrijk machtscentrum in Zuid-Bohemen, strategisch gelegen op handelsroutes tussen Oostenrijk en Duitsland.

In de eeuwen daarna wisselde Krumlov meerdere keren van eigenaar. De Rožmberks – een van de invloedrijkste adellijke families van Bohemen – breidden het kasteel uit tot het op één na grootste van Tsjechië. Onder hun heerschappij bloeide de stad: er kwamen ambachtslieden, kunstenaars en kooplui, en het centrum kreeg haar kenmerkende renaissancestijl.

De barokke periode liet eveneens haar sporen na, met theaters, kloosters en sierlijke gevels die nog steeds te bewonderen zijn. Tijdens de 20e eeuw raakte Krumlov echter in verval. Na de Tweede Wereldoorlog werd de Duitse bevolking verdreven, en onder het communistische regime raakte veel erfgoed in de vergetelheid.

Pas na de Fluwelen Revolutie in 1989 begon de restauratie van het historische centrum. Sindsdien is Krumlov uitgegroeid tot een UNESCO-werelderfgoed en een van de best bewaarde middeleeuwse steden van Europa – niet door grootschalige vernieuwing, maar juist door eerbiedig behoud van het verleden.

In een rustig hoekje van het stadspark van Český Krumlov staat een houten muziekpaviljoen dat herinneringen oproept aan een ander tijdperk. Met zijn open structuur, sierlijke houten balken en licht verhoogde podium is het een bescheiden, maar karakteristiek bouwwerk. Ooit vormde dit paviljoen het kloppend hart van muzikale zomeravonden, toen stadsmuzikanten, blaasensembles en kleine orkesten hier hun klanken lieten weerklinken voor jong en oud.

Het paviljoen stamt uit een tijd waarin een park niet compleet was zonder een plek voor live muziek. Eind 19e en begin 20e eeuw waren dit soort openluchttempels van de muziek wijdverspreid in Europa. Ze boden laagdrempelige cultuur – gewoon tijdens een middagwandeling, met een ijsje in de hand of zittend op het gras. Ook in Český Krumlov waren deze concerten een geliefde traditie, zeker in de zomermaanden.

Tegenwoordig wordt het paviljoen minder frequent gebruikt, maar het heeft zijn charme en functie niet verloren. Het is nog steeds een plek om even stil te staan, om uit te rusten of – als je geluk hebt – om te luisteren naar een lokaal optreden of straatmuzikant. Zelfs als het stil is, lijkt het paviljoen iets te fluisteren. Over een tijd waarin muziek de stad verbond, niet achter muren, maar midden in het groen – vrij, open en voor iedereen.

Tijdens ons bezoek aan Český Krumlov verbleven we buiten de stad, op Camping Římov – een eenvoudige, rustige camping aan het stuwmeer van Římov, op zo’n 20 minuten rijden van het centrum. Ruime plekken, veel groen en direct toegang tot het water.

Wat deze camping vooral fijn maakte, was de gemoedelijke sfeer. Je deelt het terrein met een mix van tenten, campers en Tsjechische vissers die hier al jaren komen. Er is een klein restaurantje met basisgerechten, een speeltuintje en sanitair. De avonden zijn er stil, op het ruisen van de bomen en af en toe een kwakende kikker na.

Vanuit Římov rij je gemakkelijk naar Český Krumlov, maar ook naar České Budějovice of het klooster van Zlatá Koruna. Voor ons was het de perfecte uitvalsbasis voor een aantal nachten. De prijs was er ook naar. Echt een wat gedateerde Tsjechische camping. Ze spreken geen Engels, of Duits en nog ouderwets inboeken met carbonpapier. Heerlijk!