Puber achter het behang

Een nieuwe fase is wennen

Het ijs breken met je puber

Pffffffff ik had wel met mezelf te doen met een puber in huis. Opeens was het huis te klein, werden de deuren fanatiek dicht gesmeten en was er niemand op aarde die haar kon begrijpen. Waar was mijn meisje met de vlechtjes wiens hand ik vast hield als ze mij nodig had, gebleven? En wie was zij?

Reken maar dat we flink tegenover elkaar hebben gestaan, zonder een gewenst resultaat te bereiken. Daardoor ben ik me meer gaan verdiepen in deze nieuwe fase en kijken wat ik kon doen om het leefbaar voor mezelf te houden en haar de ruimte kon geven om zich te ontwikkelen als jong volwassene.

Triple P opvoeding

Hoewel ik niet zo’n hoge pet op heb van organisaties die ook maar voor mijn gevoel dicht bij Jeugdzorg staan, heb ik toch gesprekken aangevraagd bij Jeugd en Gezin. Deze zijn gratis en zijn fijn om mee te sparren. Vanuit een andere invalshoek krijg je informatie en inzichten. Het gevoel dat je niet als enige te maken hebben met ‘pubergedrag’ (mild gezegd), geeft je verlichting. Je draagt het niet langer alleen. Het klinkt een objectief persoon bekend in de oren. Ze hebben vaker met het bijltje gehakt en willen je graag het vertrouwen geven dat je hierdoor heen kunt komen door handvatten te geven en een luisterend oor te bieden. 

Voor mij was het erg prettig om me begrepen te voelen in onze nieuwe fase en door die herkenning vol vertrouwen op pad te gaan. 

Naast de boeken, kreeg ik een folder mee die zich richt op de Triple P methode. Een methode gericht op positief opvoeden. Ik haalde daar ook mijn waarde uit om toe te passen. En echt, er veranderde iets ten positieve.

In de wereld van de puber

Deze tip kwam uit het boek “Pubers zijn leuk! Zeker als je ze begrijpt.” Misschien nam ik deze boodschap wel iets te letterlijk, maar echt, het had een ongekend resultaat. 

Wat heb ik gedaan?

Minecraft geïnstalleerd en ben de demo gaan spelen, en later een account gekocht. 

Mijn puber is verzot op Minecraft en er niet bij weg te slaan. Daar hebben wij als ouders best een ongezouten mening over. Maar goed, zij vindt het leuk, dus tijd om in die wereld te stappen (zonder dat zij het wist).

Tijdens het avondeten vroeg ik haar, zeer onschuldig, hoe zij haar spullen terugkreeg als ze dood ging. Ze vertelde me wat ze deed. Mijn vervolgvraag trok al argwaan en al gauw vroeg ze waarom ik dat allemaal wilde weten. Ik vertelde haar dat ik het spel speelde en elke keer dood ging en dat niet leuk vond.

Ze begon smakelijk om me te lachen en begon te ratelen over hoe fantastisch het is dat ik het ben gaan spelen afgewisseld met een waterval aan tips. Een aantal avonden later zat ze naast mij het spel uit te leggen en speel ik nu zo af en toe Minecraft. Ze vind het helemaal geweldig dat ik me erin wil verdiepen, voor haar.

Complimenten

Uit de Triple P methode en “Pubers zijn leuk! Zeker als je ze begrijpt”. complimenten zijn voor pubers ontzettend belangrijk. Ze twijfelen al aan ontzettend veel, dus ook aan zichzelf. Alle kritiek komt harder binnen in deze fase en daar krijg jij dan de lading van op je dak. Nou, daar heb ik geen zin meer in.

Ik praat meer, en complimenteer vaker. Kritiek? Tuurlijk heb ik dat nog wel, maar meestal uit ik dat niet meer direct naar haar. Ik ruim dan wel even haar schoenen op met een diepe zucht of hang haar jas op. Niet alle discussies zijn het waard om de sfeer naar beneden te halen. 

Andere dingen houd ik wel voet bij stuk. Zo is het opruimen van de kamer, een wekelijks terugkerend item en valt daar nite meer over te onderhandelen. Dat is heel duidelijk. Echter ik heb ik geen kritiek en complimenteer haar op het opruimen, hoe klein het ook is. Ik zoek niet meteen de verbeterpunten. Ik benoem ze wel als er nog iets over het hoofd is gezien, maar dat is niet mijn insteek van mijn aanwezigheid.

Nu doet ze sneller iets uit zichzelf, omdat ik haar de vrijheid en verantwoordelijkheid geef binnen de grenzen van mijn eigen normen en waarden en de leefbaarheid in huis. We groeien meer naar elkaar toe als volwassenen.